การช่วยเหลือทางพันธุกรรมของเสือดำฟลอริดาอาจมีผลที่ตามมาโดยไม่ตั้งใจ

ในการศึกษาใหม่ที่นำโดย UCF นักวิจัยแสดงให้เห็นว่าเกือบครึ่งหนึ่งของการกลายพันธุ์ที่เป็นอันตรายที่พบใน Florida panthers เมื่อเร็ว ๆ นี้มาจากเสือพูม่าเท็กซัสที่ได้รับการแนะนำ รวมถึงจากเสือพูม่าในอเมริกากลางที่ถูกปล่อยในอุทยานแห่งชาติ Everglades ในปี 1950 และ 1960 ผลการวิจัยซึ่งตีพิมพ์เมื่อเร็วๆ นี้ในJournal of Heredityชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการตรวจสอบพันธุศาสตร์ของประชากรเสือดำในฟลอริดา ตลอดจนความจำเป็นในการตรวจคัดกรองพันธุกรรมในอนาคต ประชากรของเสือดำในฟลอริดามีจำนวนต่ำจนเป็นอันตรายเพียง 30 ตัวในช่วงทศวรรษ 1970 และ 1980 ซึ่งนำไปสู่การผสมพันธุ์และการผลิตลูกหลานที่มีปัญหาทางพันธุกรรม รวมถึงความบกพร่องของหัวใจ ความบกพร่องทางเพศ เช่น โรคคริปโตไคดิซึม และโรคอื่นๆ ความพยายามในการช่วยเหลือทางพันธุกรรมที่นำมาใช้ในปี 1990 นำเสือพูม่าจากเท็กซัสไปยังฟลอริดาเพื่อผสมพันธุ์กับเสือดำในรัฐซันไชน์ กระบวนการนี้เรียกว่าส่วนผสมทางพันธุกรรม ความพยายามนี้ดูเหมือนจะช่วยได้ โดยประชากรเสือดำในฟลอริดาเพิ่มขึ้นเป็น 120 ถึง 230 ตัวเต็มวัย ตามการประมาณการของคณะกรรมาธิการอนุรักษ์ปลาและสัตว์ป่าฟลอริดา และรายงานความหลากหลายทางพันธุกรรมที่มากขึ้นในปัจจุบันมีอยู่ในประชากร อย่างไรก็ตาม การค้นพบใหม่แสดงให้เห็นว่าการไหลเข้าของยีนนี้มีทั้งการกลายพันธุ์ที่ดีและไม่ดี "มีสัญญาณทางพันธุกรรมที่บ่งชี้ว่าการกลายพันธุ์ที่เป็นอันตรายจากประชากรแหล่งต่างๆ ได้ถูกนำเข้าสู่ประชากรเสือดำในฟลอริดา" Alexander Ochoa ผู้เขียนนำของการศึกษานี้ นักวิชาการด้านดุษฏีบัณฑิตในภาควิชาชีววิทยาและจีโนมิกส์และกลุ่มวิจัยชีวสารสนเทศศาสตร์ของ UCF กล่าว “แม้ว่าจะยังไม่มีหลักฐานของการกลายพันธุ์ที่เกิดขึ้นในระดับฟีโนไทป์ แต่เราต้องการที่จะตรวจสอบสุขภาพทางพันธุกรรมของเสือดำฟลอริดา เพราะสิ่งต่าง ๆ สามารถลงไปทางใต้ได้อย่างรวดเร็ว โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากประชากรของพวกมันยังมีจำนวนน้อย” Ochoa กล่าว เขากล่าวว่าหากนักวิจัยพบข้อบ่งชี้ว่าสุขภาพของประชากรในปัจจุบันกำลังลดลง บางทีผู้จัดการสัตว์ป่าควรพิจารณาการแนะนำในอนาคตและโครงการช่วยเหลือทางพันธุกรรมสำหรับเสือดำในฟลอริดา "และหากเป็นกรณีนี้ ด้วยข้อมูลที่เรามี เราอาจสามารถประเมินสุขภาพทางพันธุกรรมของประชากรต้นทางที่มีศักยภาพ และระบุและเลือกบุคคลที่เหมาะสมที่สุดสำหรับการแนะนำเหล่านี้" Ochoa กล่าว "ตามหลักการแล้ว เราต้องการเลือกบุคคลที่มีการกลายพันธุ์ที่เป็นอันตรายหรือเป็นอันตรายในปริมาณที่น้อยกว่าสำหรับการแนะนำตัว" การค้นพบที่น่าแปลกใจ การค้นพบที่น่าสนใจจากงานวิจัยชิ้นใหม่คือรากเหง้าของสารพันธุกรรมที่เป็นอันตรายในอเมริกากลาง เสือพูม่าในอเมริกากลางได้รับการแนะนำให้รู้จักกับประชากรในฟลอริดา โดยเฉพาะในอุทยานแห่งชาติเอเวอร์เกลดส์ ในช่วงที่มีการเผยแพร่เสือพูม่าที่กักขังในช่วงปี 1950 และ 1960 ซึ่งมีการบันทึกไว้ไม่ดี ผลก็คือ เสือดำฟลอริดาจากอุทยานแห่งชาติเอเวอร์เกลดส์ในฟลอริดาตอนใต้มีบรรพบุรุษ ทางพันธุกรรม จากอเมริกากลาง และเช่นเดียวกับการนำเสือพูม่ามาจากเท็กซัส นำการกลายพันธุ์ที่ดีและไม่ดีมาสู่ประชากร ผลการศึกษาพบว่า 16% ของการกลายพันธุ์ที่เป็นอันตรายในเสือดำฟลอริดานั้นมีแหล่งกำเนิดแต่เพียงผู้เดียวในอเมริกากลาง ในขณะที่ 33% ของการกลายพันธุ์เหล่านี้มีต้นกำเนิดจากเท็กซัสแต่เพียงผู้เดียว อีก 4% ของการกลายพันธุ์ที่เป็นอันตรายเหล่านี้มาจากอเมริกากลางและเท็กซัสร่วมกัน สำหรับการศึกษานี้ นักวิจัยใช้ลำดับจีโนมทั้งหมดเพื่อระบุและเปรียบเทียบระดับการกลายพันธุ์ของเสือดำจากฟลอริดาที่ไม่มีบรรพบุรุษจากเท็กซัสหรืออเมริกากลาง (ไม่ผสม); เสือดำอุทยานแห่งชาติ Everglades กับบรรพบุรุษของอเมริกากลาง เท็กซัส pumas; และเสือดำที่มีเชื้อสายฟลอริดาและเท็กซัสผสมกัน พวกเขาพิจารณาสัดส่วนของการกลายพันธุ์ที่เป็นอันตรายและจีโนไทป์ที่มีการกลายพันธุ์เหล่านี้ นักวิจัยพบว่าแม้ว่าการผสมทางพันธุกรรมจะเพิ่มความเหมาะสมของเสือดำฟลอริดาโดยชดเชยการแสดงออกของการกลายพันธุ์ที่เป็นอันตรายที่มีอยู่ แต่เสือดำฟลอริดาที่ผสมแล้วได้กลายเป็นพาหะของการกลายพันธุ์ที่เป็นอันตรายใหม่ ๆ มากมาย Ochoa กล่าวว่า "ฉันคาดหวังว่าโครงการช่วยเหลือทางพันธุกรรมจะเป็นประโยชน์ต่อเสือดำในฟลอริดาโดยทั่วไป "แต่ในขณะเดียวกัน การค้นพบที่คาดไม่ถึงอย่างหนึ่งก็คือ การกลายพันธุ์ที่เป็นอันตรายจากแหล่งต่างๆ ในปริมาณที่พอเหมาะก็ถูกนำมาใช้ในประชากรเสือดำฟลอริดาด้วย และเราจำเป็นต้องติดตามการกลายพันธุ์เหล่านี้ในเสือดำฟลอริดาปัจจุบัน เพราะนั่นคือสิ่งที่เสือดำฟลอริดา ไม่เคยมีมาก่อน" ขั้นตอนถัดไป ผู้ช่วยศาสตราจารย์ด้านชีววิทยาและผู้ร่วมวิจัย Robert Fitak เป็นผู้นำการวิจัย เขากล่าวว่าเสือดำฟลอริดาเป็นเรื่องราวความสำเร็จในการอนุรักษ์โดยทั่วไปในเชิงบวก และตอนนี้มันยังสามารถใช้เป็นต้นแบบในการแจ้งการช่วยเหลือทางพันธุกรรมในสายพันธุ์อื่นๆ Fitak กล่าวว่า "เราทราบดีว่าในอนาคตสัตว์อีกหลายชนิดกำลังใกล้สูญพันธุ์ ต้องทนทุกข์ทรมานจากการผสมพันธุ์อย่างรุนแรง และต้องได้รับการจัดการโดยการอนุรักษ์ เช่น การช่วยเหลือทางพันธุกรรม" Fitak กล่าว "ผลลัพธ์ของเราจะช่วยให้เราเข้าใจว่าผลกระทบทางพันธุกรรมที่อาจเกิดขึ้นจากการกระทำเหล่านี้จะเป็นอย่างไร หรือสิ่งที่เราต้องเตรียมพร้อมสำหรับ" สำหรับเสือดำฟลอริดา Fitak กล่าวว่าขั้นตอนต่อไปควรรวมถึงการจัดลำดับจีโนมทั้งหมดของบุคคลจำนวนมากขึ้นเพื่อสำรวจการกระจายของลักษณะทางพันธุกรรมที่เป็นอันตรายในประชากร Fitak กล่าวว่า "ก่อนหน้านี้ การศึกษาส่วนใหญ่เกี่ยวกับจีโนมของสัตว์ป่ามุ่งเน้นไปที่การปรับตัว หรืออีกนัยหนึ่งคือลักษณะที่เป็นประโยชน์และเฉพาะเจาะจงกับสายพันธุ์" Fitak กล่าว "ตอนนี้เรากำลังพลิกคำถามและถามว่าเกี่ยวกับลักษณะที่ไม่ดีหรือ 'อันตราย' อย่างไร" “เราทราบดีว่าการผสมพันธุกรรมนั้นประสบความสำเร็จโดยรวมสำหรับเสือดำฟลอริดา แต่เราจำเป็นต้องระวังการแอบแฝงทางพันธุกรรมที่เป็นอันตรายใดๆ ก็ตามที่ติดตามไปด้วย” เขากล่าว