ผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังที่มีอารมณ์ขันจะรู้สึกดีขึ้น แต่การหัวเราะอาจส่งผลเสียต่อปอดได้

การศึกษาประเมินอารมณ์ขันและเสียงหัวเราะในผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังหรือ COPD ผู้เข้าร่วมที่แสดงอารมณ์ขันมากขึ้นมีแนวโน้มที่จะรายงานอาการของภาวะซึมเศร้าและความวิตกกังวลน้อยลงและมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น และมีแนวโน้มที่จะรายงานว่าพวกเขามีอาการเจ็บป่วยเกี่ยวกับระบบทางเดินหายใจน้อยลงในเดือนก่อนการศึกษา แต่ผู้ป่วยที่ดูวิดีโอตลกความยาว 30 นาทีและหัวเราะระหว่างรับชมจะมีการทำงานของปอดต่ำกว่าผู้ป่วยที่ดูวิดีโอซ่อมแซมบ้านซึ่งไม่ได้กระตุ้นเสียงหัวเราะ ปอดอุดกั้นเรื้อรังเป็นโรคเรื้อรังที่มีอาการลุกลาม มีลักษณะหายใจลำบาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการขับลมออกจากปอด โรคนี้เป็นสาเหตุการตายอันดับสี่ในสหรัฐอเมริกา ส่งผลกระทบต่อผู้คนมากกว่า 12 ล้านคน ตามข้อมูลของศูนย์ควบคุมและป้องกันโรค ผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังมีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นที่จะมีอาการซึมเศร้า วิตกกังวล คุณภาพชีวิตลดลง และโรคระบบทางเดินหายใจบ่อยครั้ง รูปแบบของการค้นพบในงานวิจัยนี้ชี้ให้เห็นว่าการชื่นชมและรับรู้อารมณ์ขันอาจมีผลแตกต่างจากการหัวเราะดัง ๆ สำหรับผู้ป่วยที่เป็นโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังในระดับปานกลางถึงรุนแรง Charles Emery ศาสตราจารย์ด้านจิตวิทยาที่ Ohio State University และผู้เขียนอาวุโสของการศึกษากล่าวว่า "การศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าอารมณ์ขันนั้นซับซ้อนกว่าที่คนทั่วไปคิดไว้จริงๆ" "ใช่ อารมณ์ขันมีประโยชน์แน่นอน แต่พฤติกรรมที่เกี่ยวข้องกับอารมณ์ขันอาจไม่ดีสำหรับทุกคนตลอดเวลา ซึ่งเป็นสิ่งที่มีประโยชน์ที่ควรรู้ "เนื่องจากผู้ป่วยเหล่านี้มีความเสี่ยงต่อภาวะซึมเศร้าและวิตกกังวล นัยหนึ่งของการศึกษานี้ก็คือการส่งเสริมหรือแม้แต่สอนให้ผู้คนใช้อารมณ์ขันเป็นวิธีการรับมืออาจเป็นวิธีการใหม่ในการยกระดับความเป็นอยู่ของพวกเขา" งานวิจัยนี้ตีพิมพ์ในวารสารHeart & Lung ฉบับ ปัจจุบัน Kim Lebowitz Feingold ผู้เขียนหลักของการศึกษานี้ ได้ทำการวิจัยสำหรับปริญญาเอกด้านจิตวิทยาของเธอ วิทยานิพนธ์ที่รัฐโอไฮโอ Lebowitz Feingold ผู้อำนวยการแผนก Cardiac Behavioral Medicine ของสถาบัน Bluhm Cardiovascular Institute of Northwestern Memorial Hospital กล่าวว่า โครงการนี้เกิดขึ้นจากความสนใจในด้านจิตวิทยาเชิงบวกของเธอ "เราต้องการดูคุณลักษณะหรือลักษณะเชิงบวกที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพร่างกายและอารมณ์ที่ดีขึ้น ฉันหลงใหลในแนวคิดที่ว่าเสียงหัวเราะและอารมณ์ขันสามารถส่งผลดีต่อความเป็นอยู่ที่ดี" เธอกล่าว การวิจัยก่อนหน้านี้ชี้ให้เห็นว่าอารมณ์ขันมีประโยชน์ต่อผู้ใหญ่ที่มีสุขภาพแข็งแรง เพราะสามารถปรับปรุงอารมณ์และเสริมสร้างการทำงานของภูมิคุ้มกัน การหัวเราะยังเป็นลักษณะพฤติกรรมที่อาจช่วยขับอากาศเสียออกจากปอด นักวิจัยพยายามที่จะพิจารณาว่าประโยชน์ของอารมณ์ขันและเสียงหัวเราะสามารถขยายไปสู่ผู้ที่เป็นโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังได้หรือไม่ Lebowitz Feingold ผู้ช่วยศาสตราจารย์ด้านจิตเวชศาสตร์และศัลยกรรมแห่ง Northwestern กล่าวว่า "เราทราบผลทางอารมณ์ด้านลบของโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง ดังนั้นฉันจึงคิดว่ามันเป็นสภาวะในอุดมคติที่จะใช้เป็นจุดสนใจในการตรวจสอบประโยชน์ที่อาจเกิดขึ้นของอารมณ์ขันและเสียงหัวเราะ" มหาวิทยาลัย. ผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังจำนวน 46 รายเข้าร่วมในส่วนของอารมณ์ขันของการศึกษา และในจำนวนนี้ 22 รายมีส่วนร่วมในส่วนของการศึกษาที่นักวิจัยเรียกว่า "การกระตุ้น การหัวเราะ " ผู้ป่วยที่เข้าร่วมทั้งหมดกรอกแบบสอบถามจำนวนหนึ่งเพื่อประเมินอารมณ์ขัน การทำงานด้านจิตใจ และคุณภาพชีวิตที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพ เช่นเดียวกับการสัมภาษณ์สั้น ๆ เกี่ยวกับโรคติดเชื้อล่าสุด การประเมินรวมถึง Coping Humor Scale ซึ่งวัดระดับการใช้อารมณ์ขันเพื่อรับมือกับความเครียด และแบบสอบถาม Situational Humor Response Questionnaire ซึ่งนับความถี่ของรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ และพฤติกรรมอื่นๆ ที่เรียกว่าสนุกสนานในสถานการณ์ต่างๆ วัดภาวะซึมเศร้าและอาการวิตกกังวลเพื่อประเมินการทำงานด้านจิตใจ ในการกระตุ้นให้เกิดเสียงหัวเราะ ผู้ป่วยได้ผ่านการทดสอบการทำงานของปอด และรายงานอารมณ์และความรุนแรงของอาการหายใจถี่ทันทีก่อนและหลังดูวิดีโอ 30 นาที หลังจากได้รับการสุ่มให้อยู่ในเงื่อนไขที่เป็นกลางหรือมีอารมณ์ขัน ผู้เข้าร่วมดูวิดีโอแนะนำที่เป็นกลางหรือเลือกหนึ่งในสามตัวเลือกตลก: Abbott และ Costello, Bill Cosby หรือส่วนหนึ่งของโฮมวิดีโอตลก ตามที่คาดไว้ ผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังรายงานว่ามีการทำงานด้านจิตใจที่บกพร่องมากขึ้น คุณภาพชีวิตลดลง และความวิตกกังวลในชีวิตประจำวันสูงกว่าค่าเฉลี่ยเมื่อเทียบกับข้อมูลระดับประเทศเกี่ยวกับอาการเหล่านี้ในผู้ใหญ่ที่มีสุขภาพแข็งแรง ผู้ป่วยยังได้รายงานวันลาป่วยเฉลี่ย 5 วัน ซึ่งมีอาการเจ็บป่วยจากการติดเชื้อในช่วง 4 สัปดาห์ที่ผ่านมา แต่โดยเฉลี่ยแล้ว ผู้ป่วยยังรายงานว่าพวกเขาใช้อารมณ์ขันในชีวิตประจำวัน จากคะแนนที่เป็นไปได้คือ 24 ใน Coping Humor Scale คะแนนเฉลี่ยของผู้ป่วยรายนี้คือ 19.3 ในกลุ่ม พวกเขามีโอกาสน้อยที่จะรายงานการใช้พฤติกรรมที่สนุกสนานเพื่อแสดงอารมณ์ขัน โดยให้คะแนน 56.6 จาก 105 คะแนนที่เป็นไปได้ในแบบสอบถามการตอบสนองอารมณ์ขันตามสถานการณ์ การวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างอารมณ์ขันของผู้ป่วยและการวัดความเป็นอยู่ที่ดีชี้ให้เห็นว่ายิ่งคะแนนอารมณ์ขันของพวกเขาสูงเท่าไร อาการซึมเศร้าและความวิตกกังวลก็จะยิ่งต่ำลงเท่านั้น อารมณ์ขันมีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญกับการทำงานด้านจิตใจที่ดีขึ้นและคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น และแม้ว่าความสัมพันธ์จะไม่แน่นแฟ้น แต่คะแนนอารมณ์ขันที่สูงขึ้นก็เชื่อมโยงกับวันป่วยล่าสุดที่น้อยลง Emery ตั้งข้อสังเกตว่าเนื่องจากธรรมชาติของการศึกษา นักวิจัยจึงไม่แน่ใจว่าสิ่งใดมาก่อน อารมณ์ขันหรือความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น Emery นักวิจัยในรัฐโอไฮโอกล่าวว่า "ผู้คนที่มีการใช้อารมณ์ขันมากขึ้นมีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นหรือว่าความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นนั้นนำไปสู่อารมณ์ขันที่ดีขึ้นหรือไม่ ข้อมูลมีข้อจำกัด" สถาบันวิจัยพฤติกรรมเวชศาสตร์. "แต่เรารู้ว่าอารมณ์ขันและคุณภาพชีวิตที่สูงขึ้นเกี่ยวข้องกับคนเหล่านั้น" เมื่อพูดถึงเสียงหัวเราะ ผลลัพธ์ก็น่าประหลาดใจ ผู้ป่วยที่ดูวิดีโอตลกหัวเราะมากกว่าผู้ป่วยที่ดูวิดีโอการสอนตามที่คาดไว้ แต่การติดตามผลการตรวจปอดพบว่าผู้เข้าร่วมที่หัวเราะยังมีอากาศติดอยู่ในปอดมากขึ้นหลังจากนั้น ซึ่งเป็นสัญญาณของการทำงานของปอดที่ลดลง "ระหว่างการหัวเราะ เราจะหายใจเอาอากาศเข้าไปมากกว่าที่เราหายใจเข้าไป ดังนั้นมันจึงเป็นวิธีที่เป็นไปได้ในการกำจัดอากาศที่เหม็นในปอดของเรา ปอดอุดกั้นเรื้อรังมีลักษณะพิเศษคือมีอากาศขังมากขึ้น ดังนั้นสมมติฐานของเราก็คือการหัวเราะจะลดอากาศที่ติดอยู่บางส่วน "เลโบวิทซ์ ไฟน์โกลด์กล่าว "แต่เมื่อมองย้อนกลับไป การค้นพบนี้สมเหตุสมผล การหัวเราะ ผู้คนยังนำอากาศเข้าไปในปอดในปริมาณที่มากขึ้นเมื่อเทียบกับการหายใจปกติ ผู้ป่วยเหล่านี้มีปัญหาในการเอาอากาศออก ดังนั้นพวกเขาจึงรับอากาศเข้าไปมากขึ้นด้วยเสียงหัวเราะ แต่พวกมันไม่สามารถทำให้อากาศนั้นหมดไปได้ง่ายๆ ปล่อยให้พวกมันมีอากาศติดอยู่มากขึ้นตามเสียงหัวเราะ” เธอตั้งข้อสังเกตเช่นกันว่าการศึกษานี้วัดเฉพาะการตอบสนองอย่างเฉียบพลันต่อเสียงหัวเราะเท่านั้น “เราไม่สามารถบอกได้ว่าผลกระทบนี้เป็นแบบสะสม นานเท่าใด หรือมีผลกระทบต่อสุขภาพร่างกายหรือการทำงานของปอดในระยะยาวหรือไม่” เธอกล่าว