ศึกษาเกี่ยวกับแม่น้ำต่างๆ

ในการตรวจสอบรถไฟใต้ดินของนิวยอร์กก่อนหน้านี้ นักวิจัยจาก NYU Grossman School of Medicine พบความแปรปรวนของคุณภาพอากาศในสถานีรถไฟใต้ดินในเมือง ในขณะที่บางแห่งมีระดับมลพิษสูงกว่าอากาศภายนอก 2-3 เท่า คุณภาพอากาศในบางแห่งเทียบได้กับอากาศที่มีเขม่าปนเปื้อนจากไฟป่าหรือการรื้อถอนอาคาร เพื่อทำความเข้าใจว่าทำไมทีมวิจัยของ NYU Grossman จึงวัดตัวอย่างคุณภาพอากาศในสถานี 54 แห่งในนิวยอร์คในช่วงเวลาเร่งด่วนตอนเช้า พวกเขาพบว่าสถานีที่อยู่ติดกับอุโมงค์แม่น้ำมีความเข้มข้นของอนุภาคที่อาจเป็นอันตรายในอากาศสูงกว่า 80% ถึง 130% เมื่อเทียบกับสถานีที่อยู่ห่างจากแม่น้ำเพียงสองหรือสามสถานี การศึกษาใหม่เผยแพร่ออนไลน์วันที่ 30 ธันวาคมในวารสารTransportation Research Part D: Transport and Environment "การค้นพบของเราช่วยอธิบายว่าทำไมสถานีรถไฟใต้ดินใต้ดินบางแห่งจึงมีมลพิษมากกว่าที่อื่น" David Luglio, MS ผู้เขียนนำการศึกษากล่าว; นักศึกษาปริญญาเอกที่ NYU Grossman School of Medicine "สถานีรถไฟใต้ดินที่อยู่ใกล้แม่น้ำมากที่สุดต้องได้รับการจัดลำดับความสำคัญอย่างชัดเจนระหว่างความพยายามทำความสะอาด" เพื่ออธิบายถึง "เอฟเฟกต์อุโมงค์แม่น้ำ" Luglio ตั้งข้อสังเกตว่า แม้ว่าอุโมงค์หลายแห่งในระบบรถไฟใต้ดินใต้ดินของเมืองจะมีการแลกเปลี่ยนอากาศกับผิวน้ำในระดับหนึ่ง แต่อุโมงค์ที่เดินทางใต้น้ำจะมีการระบายอากาศที่จำกัดกว่า ผลที่ตามมาก็คือ เศษขยะที่เป็นอันตรายจะติดอยู่และสะสมตัวเมื่อเวลาผ่านไป รถไฟที่แล่นผ่านอาจโยนอนุภาคเหล็กและคาร์บอนเหล่านี้กลับขึ้นไปในอากาศและผลักเข้าไปในสถานีที่ใกล้ที่สุด ซึ่งอยู่ที่ปลายอุโมงค์ด้านใดด้านหนึ่ง การสืบสวนซึ่ง Luglio กล่าวว่าเป็นการสำรวจครั้งใหญ่ที่สุดจนถึงปัจจุบันว่าอุโมงค์แม่น้ำมีอิทธิพลต่อคุณภาพอากาศในสถานีรถไฟใต้ดินอย่างไร และยังเผยให้เห็นด้วยว่าความใกล้ชิดกับอุโมงค์ แม่น้ำ เป็นปัจจัยที่แข็งแกร่งที่สุดในการทำนายระดับมลพิษของสถานี รองลงมาคืออายุ ปัจจัยที่เป็นไปได้อื่นๆ เช่น ขนาดและความลึกของสถานี ดูเหมือนจะไม่มีบทบาทสำคัญต่อความแตกต่างของคุณภาพอากาศ The Metropolitan Transit Authority รายงานว่ามีผู้คน 5.5 ล้านคนใช้รถไฟใต้ดินของนครนิวยอร์กทุกวันในปี 2019 ก่อนการแพร่ระบาดของโควิด-19 จะเริ่มขึ้น จากการวิจัยที่ผ่านมา ผู้โดยสารสัมผัสกับอากาศที่มีอนุภาคในอากาศสูง ซึ่งผู้เชี่ยวชาญระบุว่าเกี่ยวข้องกับโรคปอดและหัวใจ รวมถึงความเสี่ยงต่อการเสียชีวิตโดยรวมที่สูงขึ้น สำหรับการตรวจสอบ นักวิจัยเก็บตัวอย่างอากาศมากกว่า 100 ตัวอย่างในสถานีระหว่างเดือนกุมภาพันธ์ถึงมีนาคม พ.ศ. 2565 จากผลการศึกษาพบว่า โดยเฉลี่ยแล้ว ระดับมลพิษในสถานีตรวจวัดทั้งหมดเกินขีดจำกัดการสัมผัสต่อวันที่แนะนำโดยหน่วยงานคุ้มครองสิ่งแวดล้อม ซึ่งประเมินศักยภาพ อันตรายต่อสุขภาพในสิ่งแวดล้อม สำหรับการเปรียบเทียบและเพื่อยืนยันผลกระทบของอุโมงค์แม่น้ำ ทีมวิจัยได้วัดการสะสมตัวของอนุภาคบนเส้นทางรถไฟสาย B ซึ่งเป็นเส้นทางรถไฟที่ข้ามแม่น้ำตะวันออกผ่านสะพานแทนการลอดใต้น้ำ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ระดับสารมลพิษในสองสถานีที่อยู่ใกล้แม่น้ำบนเส้นทางรถไฟนี้ต่ำกว่าระดับของสถานีที่อยู่ห่างออกไป ซึ่งเป็นไปตามที่คาดไว้ ซึ่งเป็นปรากฏการณ์ที่ตรงกันข้ามกับปรากฏการณ์อุโมงค์ข้ามแม่น้ำ "ตอนนี้ผลลัพธ์ของเราได้ระบุตัวการสำคัญที่ทำให้คุณภาพอากาศแย่ในสถานีรถไฟใต้ดินของนครนิวยอร์กแล้ว เราก็มีความคิดที่ดีขึ้นว่าควรปรับปรุงสภาพในพื้นที่ที่มีการปนเปื้อนมากที่สุดของระบบขนส่งมวลชนที่ใด" ผู้เขียนอาวุโสด้านการศึกษากล่าว Terry Gordon, PhD . "การเพิ่มการระบายอากาศและขัดถูผนังและพื้นอุโมงค์เพื่อขจัดเศษขยะรีไซเคิลอย่างต่อเนื่องอาจทำให้สถานีปลอดภัยยิ่งขึ้นสำหรับผู้ขับขี่และพนักงานขนส่ง" Gordon ศาสตราจารย์ภาควิชาการแพทย์ของ NYU Langone Health กล่าวเสริม Gordon ซึ่งเป็นสมาชิกของศูนย์สืบสวนภัยสิ่งแวดล้อมของ NYU Langone เตือนว่าเนื่องจากการสืบสวนสำรวจเฉพาะรถไฟใต้ดินในนครนิวยอร์กเท่านั้น จึงยังไม่ชัดเจนว่าผลกระทบจากแม่น้ำและอุโมงค์จะเกิดขึ้นในเมืองอื่นๆ ด้วยหรือไม่ เขาเสริมว่าทีมวิจัยมีแผนต่อไปที่จะตรวจสอบผลกระทบของสารปนเปื้อนในรถไฟใต้ดินต่อเซลล์ของมนุษย์ เพื่อระบุระดับการสัมผัสที่จำเป็นต่อการก่อให้เกิดความเสี่ยงต่อสุขภาพของมนุษย์ได้ดียิ่งขึ้น