การมีประจำเดือน

โรคเบาหวานเป็นปัญหาสุขภาพระดับโลกที่คาดว่าจะส่งผลกระทบต่อผู้คน 693 ล้านคนทั่วโลกภายในปี 2588 มีการบันทึกไว้อย่างดีว่าการควบคุมอาหารและการออกกำลังกายมีอิทธิพลต่อความเสี่ยงต่อโรคเบาหวานประเภท 2 อย่างไร อย่างไรก็ตาม การศึกษาใหม่ชี้ให้เห็นว่าการมีประจำเดือนเร็วก็สัมพันธ์กับความเสี่ยงที่สูงขึ้นเช่นกัน แต่ดัชนีมวลกาย (BMI) อาจเป็นตัวกลางในความสัมพันธ์นี้ได้ ผลการศึกษาเผยแพร่ทางออนไลน์ในวันนี้ในMenopauseซึ่งเป็นวารสารของ The North American Menopause Society (NAMS) โรคเบาหวานประเภท 2 กลายเป็นหนึ่งในโรคที่พบได้บ่อยทั่วโลก ในปี 2558 โรคนี้ส่งผลกระทบต่อเกือบ 8.8% ของผู้ที่มีอายุระหว่าง 20 ถึง 79 ปีทั่วโลก และในปี 2583 คาดว่าจะส่งผลกระทบต่อ 10.4% ด้วยผู้คนจำนวนมากที่ได้รับผลกระทบ จึงไม่น่าแปลกใจที่การวิจัยจำนวนมากได้ทุ่มเทให้กับการระบุปัจจัยที่ก่อให้เกิดโรคเพื่อป้องกันการพัฒนาของโรค ปัจจัยด้านวิถีชีวิตและสิ่งแวดล้อมต่างๆ ได้รับการยืนยันแล้ว แต่ก็ยังมีหลักฐานเพิ่มมากขึ้นที่บ่งชี้ถึงปัจจัยทางสรีรวิทยาบางอย่าง การศึกษาใหม่ที่วิเคราะห์ผู้หญิงวัยหมดประจำเดือนกว่า 15,000 คนในจีนพบว่า ผู้หญิงที่เริ่มมี ประจำเดือน ตั้งแต่อายุยังน้อยมีความเสี่ยงสูงที่จะเป็นโรคเบาหวานประเภท 2 โดยเฉพาะอย่างยิ่งในแต่ละปีของความล่าช้าในวัยมีประจำเดือนมีความสัมพันธ์กับความเสี่ยงต่อโรคเบาหวานประเภท 2 ที่ลดลง 6% แม้ว่านี่จะไม่ใช่การศึกษาแรกที่ชี้ให้เห็นความสัมพันธ์ระหว่างการมีประจำเดือนและโรคเบาหวาน แต่ก็ให้หลักฐานเพิ่มเติมเกี่ยวกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้น รวมทั้งข้อเท็จจริงที่ว่าค่าดัชนีมวลกายสามารถไกล่เกลี่ยความสัมพันธ์ได้บางส่วน และสัดส่วนของผลกระทบดังกล่าวคือ 28% "การศึกษาผู้หญิงจีนในชนบทนี้บ่งชี้ว่าอายุเฉลี่ยของการมีประจำเดือนล่าช้าเมื่อเทียบกับประเทศตะวันตกที่ 16.1 ปี และเชื่อมโยงกับความเสี่ยงที่ลดลงของโรคเบาหวานประเภท 2 การมีประจำเดือนก่อนหน้านี้ (14 ปี) มีความสัมพันธ์กับโรคเบาหวานในช่วงชีวิตต่อมา มีแนวโน้มที่จะขับเคลื่อนโดยค่าดัชนีมวลกายของผู้ใหญ่ ปัจจัยอื่นๆ เช่น โภชนาการและค่าดัชนีมวลกายในวัยเด็กก็อาจมีบทบาทในการเชื่อมโยงนี้เช่นกัน" ดร. สเตฟานี โฟเบียน ผู้อำนวยการด้านการแพทย์ของ NAMS กล่าว