วัฒนธรรม

การวิจัยทางจิตวิทยาพบว่าวัฒนธรรมอเมริกันซึ่งให้คุณค่ากับปัจเจกบุคคลนั้นเน้นความเป็นอิสระของวัตถุจากบริบทของพวกเขา ในขณะที่สังคมเอเชียตะวันออกเน้นการพึ่งพาซึ่งกันและกันตามบริบทของวัตถุ การศึกษาพฤติกรรมแสดงให้เห็นว่าความแตกต่างทางวัฒนธรรมเหล่านี้สามารถมีอิทธิพลต่อความจำและแม้แต่การรับรู้ แต่สิ่งเหล่านี้สะท้อนให้เห็นในรูปแบบการทำงานของสมองหรือไม่? เพื่อหาคำตอบ ทีมที่นำโดย John Gabrieli ศาสตราจารย์แห่ง McGovern Institute for Brain Research ที่ MIT ได้ขอให้ชาวเอเชียตะวันออก 10 คนที่เพิ่งเดินทางมาถึงสหรัฐอเมริกาและชาวอเมริกัน 10 คนทำการตัดสินการรับรู้อย่างรวดเร็วขณะอยู่ในการถ่ายภาพด้วยคลื่นสนามแม่เหล็กที่ใช้งานได้ (fMRI ) สแกนเนอร์ - เทคโนโลยีที่ทำแผนที่การเปลี่ยนแปลงการไหลเวียนของเลือดในสมองที่สอดคล้องกับการทำงานของจิต ผู้รับการทดลองแสดงลำดับของสิ่งเร้าที่ประกอบด้วยเส้นภายในช่องสี่เหลี่ยมและถูกขอให้เปรียบเทียบสิ่งเร้าแต่ละอย่างกับสิ่งเร้าก่อนหน้านี้ ในการทดลองบางอย่าง พวกเขาตัดสินว่าเส้นมีความยาวเท่ากันหรือไม่โดยไม่คำนึงถึงสี่เหลี่ยมที่อยู่รอบๆ ในการทดลองอื่นๆ พวกเขาตัดสินใจว่าเส้นตรงมีสัดส่วนเดียวกันกับกำลังสองหรือไม่ โดยไม่คำนึงถึงขนาดสัมบูรณ์ (เป็นการตัดสินโดยสัมพัทธ์ของวัตถุที่พึ่งพากัน) ในการศึกษาพฤติกรรมก่อนหน้านี้เกี่ยวกับงานที่คล้ายคลึงกัน คนอเมริกันมีความแม่นยำในการตัดสินโดยสมบูรณ์ และชาวเอเชียตะวันออกมีความแม่นยำมากกว่าในการตัดสินโดยสัมพัทธ์ ในการศึกษาปัจจุบัน งานนั้นง่ายพอที่จะทำให้ประสิทธิภาพการทำงานระหว่างสองกลุ่มไม่มีความแตกต่าง อย่างไรก็ตาม ทั้งสองกลุ่มแสดงรูปแบบการกระตุ้นสมองที่แตกต่างกันเมื่อทำภารกิจเหล่านี้ ชาวอเมริกัน เมื่อทำการตัดสินญาติที่ยากขึ้นสำหรับพวกเขา สมองจะกระตุ้นส่วนที่เกี่ยวข้องกับงานทางจิตที่เรียกร้องความสนใจ พวกเขาแสดงการเปิดใช้งานภูมิภาคเหล่านี้น้อยลงมากเมื่อทำการตัดสินโดยสมบูรณ์ที่คุ้นเคยทาง วัฒนธรรม มากขึ้น ชาวเอเชียตะวันออกมีแนวโน้มที่ตรงกันข้าม โดยให้ความสนใจกับระบบความสนใจของสมองมากกว่าการตัดสินแบบสัมพัทธ์ ผลลัพธ์ได้รับการรายงานใน Psychological Science ฉบับเดือนมกราคม เพื่อนร่วมงานของ Gabrieli คือ Trey Hedden ผู้เขียนนำบทความและนักวิทยาศาสตร์การวิจัยที่ McGovern; Sarah Ketay และ Arthur Aron จาก State University of New York ที่ Stony Brook; และเฮเซล โรส มาร์คัสแห่งมหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ด "เรารู้สึกประหลาดใจกับความแตกต่างระหว่างสองกลุ่มวัฒนธรรม และยังพบว่าระบบความสนใจของสมองมีส่วนร่วมอย่างกว้างขวางมากเพียงใดเมื่อทำการตัดสินนอกเขตความสะดวกสบายทางวัฒนธรรม" เฮดเดนกล่าว นักวิจัยได้แสดงให้เห็นว่าผลกระทบนั้นยิ่งใหญ่กว่าในบุคคลเหล่านั้นที่ระบุใกล้ชิดกับวัฒนธรรมของพวกเขามากขึ้น พวกเขาใช้แบบสอบถามความชอบและค่านิยมในความสัมพันธ์ทางสังคม เช่น บุคคลต้องรับผิดชอบต่อความล้มเหลวของสมาชิกในครอบครัวหรือไม่ เพื่อวัดการระบุตัวตนทางวัฒนธรรม ภายในทั้งสองกลุ่ม การระบุตัวตนที่แข็งแกร่งขึ้นกับวัฒนธรรมที่เกี่ยวข้องนั้นสัมพันธ์กับรูปแบบการกระตุ้นสมองเฉพาะวัฒนธรรมที่แข็งแกร่งขึ้น ความแตกต่างเหล่านี้เกิดขึ้นได้อย่างไร? Gabrieli กล่าวว่า "ทุกคนใช้กลไกความสนใจเดียวกันสำหรับงานการรับรู้ที่ยากขึ้น แต่พวกเขาได้รับการฝึกฝนให้ใช้มันในรูปแบบที่แตกต่างกัน และวัฒนธรรมที่ทำการฝึก" "มันน่าทึ่งมากที่วิธีที่สมองตอบสนองต่อภาพวาดง่ายๆ เหล่านี้สะท้อนให้เห็นในแบบที่คาดเดาได้ ว่าแต่ละคนคิดอย่างไรเกี่ยวกับความสัมพันธ์ทางสังคมที่เป็นอิสระหรือพึ่งพากัน"